Համացանցում տարածվում են գյուղացի ֆերմերների տեսանյութերը, որտեղ ներկայացվում են անձրևի և կարկուտի հասցրած ահռելի վնասները: Իսկապես շատ ցավալի է, որ արյուն-քրտինքով մշակված այգիներից այլևս բերք չեն ստանալու և կանգնած են պարտքերի ու վարկերի առջև ձեռնունայն: Սպասում եմ, որ հավանաբար կձեռնարկվեն կառավարության և համապատասխան կառույցների արտակարգ միջոցառումներ, ժամանակն է, որ հայ մարդը, առավել ևս, գյուղատնտեսությամբ զբաղվող տնտեսվարողները իրենց աջակից տեսնեն պետությունը: Այստեղից է ծնվում հայրենասիրությունը երկրի և պետության նկատմամբ:
Քաղաքական գզվռտոցների, անբովանդակ շոունեի, կեղծ ազգասիրական միջոցառումների փոխարեն՝ ի գործ: Երբեք գյուղատնտեսությամբ չեմ զբաղվել և, բնականաբար, իրավունք ու գիտելիքներ չունեմ ֆերմերներին խորհուրդ տալու: Սակայն մի պարզ իրողություն կա, որը հասկանալու համար մասնագետ լինելը կարևոր չէ: 21-րդ դարում ենք, և ամբողջ աշխարհում բերքը նմանատիպ աղետներից փրկում են հակակարկտային ցանցերով: Ի՞նչ կա չհասկանալու: Ի վերջո, ավելի լավ չէ ՞ արդյոք շատ ավելի քիչ տարածքով այգի ունենալ, բայց համոզված լինել, որ այն պաշտպանված է, բերքն էլ՝ երաշխավորված: Կներեք, եթե սխալվում եմ, ցանկանում եմ, որ հայ ժողովրդի խելացի լինելու բրենդը չվնասվի: Ժամանակն է վերականգնել գյուղատնտեսության նախարարությունը: Գյուղատնտեսությունը ՀՀ տնտեսական ողնաշարն է, հայրենիքի գոյության հիմքը:
Գարիկ Քեռյան